Uitstapje - Sart-lez-Spa

Weekendje Sart-lez-Spa mocht er wezen!

Na mijn auto helemaal volgepropt te hebben met zaken die ik dacht nodig te hebben ben ik vrijdagmiddag om 14:40u samen met broer Rob vertrokken naar onze vakantiebestemming. Omdat we donderdagavond nog een afslagkorrektie hadden gekregen van onze ter plekke bekende Waalse clubbroeder Serge Herzet, hebben we het klaargespeeld om zonder 10 meter te veel te rijden in 25 minuten aan te komen op onze eindbestemming aan de Croupet du Moulin. Door de vers gevallen sneeuw was het soms wel even de adem inhouden of we wel zouden blijven rijden op het zeer geaccidenteerde terein van Sart.


Ons "kasteel"!

We werden vriendelijk binnengehaald door de eigenaars en wegwijs gemaakt door het doolhof van kamers, gangen, kasten en hokken die niet te tellen waren. Nadat we de ideale slaapruimte gevonden hadden (een beetje aparte alleen via buiten te bereiken) gingen we vervolgens terug het dorp in om aldaar in het plaatselijke dorpswinkeltje inkopen te doen. Dit was toch wel een vrij aparte ervaring (je moest zijdelings langs de rekken lopen anders was de ravage niet te overzien). Gelukkig beheerst mijn broer het Frans een stuk beter dan mij, anders hadden we het met handen en voeten moeten proberen. Nadat we de achteraf perfect ingeschatte hoeveelheid drank voor de avond hadden ingeslagen gingen we weer terug over het glibberige pad naar ons "kasteel".
We hebben ons qua recreeren die avond beperkt tot de grote zaal in de kelder alwaar een ruimte met bar en open haard en een eet/spelletjes gedeelte aanwezig was. Een (door mij meegenomen) pc met mp3-tjes zorgde voor de achtergrondmuziek. Er is die avond verder geschaakt, gerikt, gepokerd en er werd massaal deelgenomen aan een door Eric opgezette soort associatiespel. We hebben die avond met een paar overgeblevene de lichtknop uitgedraaid om ca. 4:00u (dacht ik).

De zaterdag hebben diverse dapperen onder ons een wandeltocht ondernomen over vele bruggetjes en smalle paadjes langs het plaatselijke riviertje. OP een gegeven moment volgde er een splitsing in 2 groepen. Ik prijs me achteraf gelukkig dat ik in de groep zat die de korste weg heeft teruggelopen, daar door de vele sneeuw en het geaccentideerde terrein vooral het laatste bergje nog een flinke kuitenbijter werd (heb nog steeds wat last van dit genoemde lichaamsdeel).


Een van de vele over te steken bruggetjes onderweg

Na alweer een (door onze Willy van cafe Tinus verzorgde) voortreffelijk maaltijd genuttigd te hebben volgde er nog een lange avond vol spel, drank en gezelligheid bij de open haard (die overigens soms wel voor wat rookoverlast zorgde), is mij de eindtijd ontgaan voor we weer toe waren aan een goede nachtrust.

Op zondagmorgen werd het inpakken geblazen en auto's inladen, waarbij soms helaas niet iedereen de logistieke efficientie even goed beheerste, maar uiteindelijk ging de laatste weg om ca. 13:30u.


Op zondagmorgen worden alle spullen naar de auto gebracht

Ik heb mijn auto op de terugweg op de automatische piloot kunnen zetten dankzij de voor mij rijdende auto van onze voorzit(s)ter die uitstekend de weg wist waarvoor mijn dank nog.

Graag volgend jaar weer zo'n weekend, ik houd mij zeker aanbevolen,

    uw webzetter Luc Janssen.